Ödümüzün koptugu gün

Yavrum bugün ödümüzü kelimenin tam anlamiyla kopardin. Tuvaletimi yaparken gelen hafif kan ile panik olan ben, anneannenin de acilen doktora git demesiyle iyice teleslanarak doktorumu aradim. Gel gör ki adamin muaynanesi acik degil bugün. Naparsin. Babani aradim, eve geliyorum diye böyle böyle oldu dedim. 3 tane toplantimi apar topar iptal edip otobanda hiz ihlali yapmadan ama gene de ucaraktan eve geldim, babani aldim ve universite klinigine gittik. Yaklasik 45 dakka beklemeden sonra, cok cici bir kadin dogum uzman doktor hanim bizi kabul etti. O ana kadar kalbim duracak gibi, baban nasil huzursuz, anneannen haber bekliyor....Girdik, hemen sikayetimi anlattiktan sonra ultrasona aldi bizi. Ve sen! Büyümüssün! 6,5mm hem de! Gecen haftanin 2 kati! Kalbin daha da hizli atiyor! Yumurta kesen de orda karninin yaninda bi parasüt gibi seni besliyor.. Ah hersey yolunda... Nasil rahatladim, nasil iyi geldi seni görmek. Saskin ördekim benim, doktor hanim seni cok begendi. Hersey yolunda dedi, rahat olun. Evet eski bir kan var gercekten, nedeni pek belirsiz ama rahimim süper, sen süpersin, yani senin ve benim icin tehlikeli hic bir durum yok!!! Oleeyyy!!! Ohhhh be!
Sana bisi olsa napardik babanla bilmiyorum, ama doktordan ciktiktan sonra ikimiz de sarilip gözlerimizdeki yaslari sildik, tabii ki mutluluk yaslari canim. Anneannene de mesaj attik o da rahatlasin diye...
Iste böyle oldu minik insanim, daha 2 aylik bile degilsin ve hayatimiz tamamen senin etrafinda dönüyor, sensin herseyden önemli, öncelikli.. Bak kocam diye demiyorum, süper bir baban var, ben de fena bir insan sayilmam, acayip sansli bir bebeksin canim. Nolur hep iyi ol, korkutma bizi olur mu. Seni cok seviyoruz.