Cilgin insanim, dün 32. haftamiza basladik seninle. Bloga baktigim zaman, sanki zaman su gibi akiyormus gibi bir hisse kapiliyor insan ama isin asli öyle degil inan ki. Zaman bana durmus gibi geliyor, ilerlemiyor.. Senin bitmek bilmeyen tekmelerin, ne yersem yiyim beni zorlayan mide yanmalarim, yatakta ne tarafa dönsem, hangi pozisyona girsem de gelmek bilmeyen uykusuzluklarim.. Cok sansliyim ki calismak zorunda degilim de tatil alabildim Mayacim. Hamileliginin sonuna kadar calisan kadinlara herkesin ama herkesin saygi duymasi lazim, cidden kolay bisey degil. Bir tek onlara degil, hamile olan her kadina acayip saygi duyulmasi lazim. Zormus yahu. Tamam herkesin karnisinda senin gibi bir cilgin yok ama, ne hastaliklara yakalananlar var, elleri bacaklari sisenler, sirt agrisindan yerinde duramayanlar, hep yatmak zorunda olanlar, ay neler neler. Ben gene minimal sikintiyla atlatiyorum farkindayim.. Tamam benim de ellerim ayaklarim biraz sisti ama sagligim yerinde, bildigin turp gibiyim. ona ragmen zorlaniyorum.. Sikayet etmeden önce hep bunlari hatirla diyorum kendime, ama sikintilarla basbasa kalinca insan egoist oluyor iste. Neyse hep sikayet di mi ayol, bu ne yau.
Olan biteni anlatiyim bari kisaca gecen hafta. Canikom, gecen hafta gene sicak bir haftaydi. Ama bol bol spora gittik seninle, agirlikli kas calistirdik, sirt calistirdik, popo calistirdik, Haftasonu 2 kere yüzmeye gittik, bayaa da güzel yüzdük. Hos sen suda da cildiriyorsun, karnimda tepisirken yüzmek zor oluyor ama. Ayrica farkettim ki, akcigerlerim eskisi kadar hava ile dolmadigi icin efektif nefes alip veremiyorum ve dolayisi ile normalden cok daha yavas yüzüyorum. Olsun varsin, önemli olan haraket etmek. Hem yüzmek el ve ayak sislerine iyi geliyor diye okumustum, hos pek bisi degismedi ama oldugu kadar. Sisler sicaktan da geliyor. Baban hergün calisti nerdeyse, hotel yaz festivali vardi. Dolaysi ile pek görmedim onu, en fazla geceleri geldiginde uyanik oluyordum ve geceleri görüsebildik canim. Yazik babana cok yoruldu bu aralar. Hmm bunun disinda neler oldu? Nerdeyse 10 senedir görmedigim bir arkadasim Heidelberg´e geldi, bizde eski arkadaslar birlesip onunla yemek yedik. Keyifli bir aksamdi acikcasi. Aa, ayrica Persembe günü de görmek istedigimiz son hastanenin bilgi-aksamina gittik babanla. Fena degildi, ama ikimizinde akli Salem Hastanesinde kaldigi icin, kararimiz böylece kesinlesti. Eger sasirtici bisi olmazsa Salem Hastahanesinde dünyaya geleceksin minik kusum :) Sasirtici biseyden kastim, 36 haftanin altinda gelmeye kalkarsan, direk universite klinigine gitmek zorundayiz, bebek yogun bakimi orda oldugu icin o da. Diger hastaneler kabul etmiyorlarmis böyle bir durumda. Bebekim, onun disinda ananen bu haftasonu Bartin´ daydi. Ciciannemin torunlarindan Bertan evlendi. Artik Bertan tam olarak benim neyim oluyor inan bilmiyorum, orasi cok karisik. Kiz kardes torunlari diyelim haha. Dolayisi ile Fili Istanbuldan, Arzu ve Tansi Ankara´dan Bartin´a gittiler. Nenon zaten ciciyle birlikte.. Cümbüs yani. Türkiye´de yasasak kesin biz de giderdik ya uzak mesafeden cok zor biliyorsun. Ananen dönüs günününden bir gün önce artik cok göbek atmaktan mi neden bilmiyorum büyük bir ihtimalle böbrek tasini biraz sancilarla ve sistit benzeri bir sürecle düsürmüs oldu. Simdi sana bu satirlari yazarken dedenle birlikte doktorla görüsmedeler. Deden bugün Istanbul´a gecmis, ben de dün ananen söyliyince ögrendim. Yazik onun da ucuslari coktu bu ara, Istanbul´u özledim diyordu.. Ben de özledim... napalim.. Kim bilir dayin ne kadar özlemistir onu tahmin bile edemiyorum. Dayin demisken, o da kendine bir arkadasi ile birlikte güzel bir ev buldu Mayacim, keyfi yerinde. Senin odan icin cok güzel ilustrasyonlar hazirladi, bir firsat bulup finalize edemedik onlari. Halbuki yapsak, ben onlari biran önce bastirsam ne güzel olacak..
Canim bugün babanla ayrica dis doktorumuza gittik. Benim 2007den beri gittigim doktorum, 2-3 yasina gel, sen de gideceksin kacis yok:) Babanin da benim de dislerimiz cok iyi. Bir tek benim hamilelik yüzünden biraz dis kanamalarim var, ona da yapacak ne yazik ki birsey yokmus zaten.
Bu arada umarim dis DNA ni babandan almissindir canim, benim dislerim kendimi bildim bileli sikinti.
Mayoskam, artik havalar bozmaya basladi, sanki aksamlari günes daha cabuk batinca gün bitiverecek, ben sana daha hizlica kavusacakmisim gibi geliyor. Ne komik di mi. Ama gel istiyorum minigim, biran önce gel. Bitsin bu bekleyis. Kavusalim sana. Hem ben de vücudumu geri istiyorum annem. Eskisi gibi haraketli olabilmeyi, istedigim gibi uyuyabilmeyi, midemin yanmamasini, dislerimin kanamamasini, nefessiz kalmamayi, ya...Seni cok seviyoruz minik insanimiz, bizim insanimiz. Yarin doktorumuzdan alacagim haberleri, seni ultrasonda görmeyi iple cekiyorum annecigim.. Birazcik uslu dur olur mu, acitma canimi cok..
Öperim o hep bana tekme attigin, sonra da gerile gerile karnimda elime gelen ve gidikladigim minik ayagi..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder