15 Ekim 2015 Perşembe

38. hafta.... gelmene artik az kaldi bebekim

38. Hafta fotomuz
Mayacigim, cok ayip etmisim annecigim, sana nerdeyse 10 gündür tek bir satir yazmamisim. Ne kadar fena. Özür dilerim canikom, halbuki isim gücüm varken, cok yogunken daha bir sadiktim, daha cok cok yaziyordum bloga. Sanirim ise gitmemek ve gün icinde -genel seyler disinda- birseyleri yapmama durumuna ister istemez alistim canim. Genelde geceleri 2den önce yatmiyoruz babanla. Zaten isteyse, onun gelmesini bekliyorum. Evdeyse de bir türlü erken giremiyoruz yataga. Tabii bunda senin cok büyük bir rolün var. Yaklasik 1 haftadan fazla bir süredir kasiklarimda bazen cok siddetli bazen sizlar gibi sancimsi/ agrilar var canim. Kafani dogum icin iyice legen kemigimin alttarafina yerlestiriyorsun, almanca buna birebir tercüme edersek -cökme/ asagi inme sancilari- (senkwehen) deniyor. Kimi hamileler daha cok kimileri daha az hissedermis bunu. Benim sansima daha bi siddetli oluyor. Hele 3-4 gece önce dogum sancilari olabilecek kadar siddetlilerdi, sabahi sabah ettim, sakin sakin nefes alip vererek, arada evde yürüyüp kendimi rahatlamaya calisarak..Nafile tabii. 2-3 kez de babanla küveti doldurduk sicak suyla, hem kasiklarima hem sirt agrima iyi gelir diye. Gercekten ise de yaradi canim. Biz de böylece 1,5 senedir hic kullanmadigimiz küvetimizi kullanmis olduk.. (Sen daha bilmiyorsun ama, ne ben ne de baban küvette öyle keyif yapip zaman geciren insanlar pek degiliz, hatta planlarda sen olmasan banyoya küvet bile koymayacaktik, anlayacagin küvet bu eve senin icin koyuldu canim haha). Geceleri böyle sacma sapan uyuyunca gündüzlerim de sasiriyor tabii Mayacigim. Bazen doktor vs. icin erken kalkmamiz gerekiyor, sonra tabii ögleden sonra iptal oluyorum, 2-3 saat ögleden sonrasi uykusu sart oluyor. Sen de gündüzleri daha sakin oldugun icin güzel uyuyabiliyorum. Aksam 7-8 gibi kendine geliyorsun, enerjilerin fulleniyor ve gene tepinmeye basliyorsun icimde. Artik büyüdün de cocugum, yer dar ve kafan da sabit olmasina ragmen, bana misin demeden...action jackson mode on. 19. haftadan beri böyle be yavrus, alistim artik, sikayet de etmiyorum inan. Ama sen dogduktan sonra sanirim bir oh cekecegim, vücudum artik gene bana ait olacak..
Cana Teyze´nin senin icin ördükleri!

Gectigimiz cuma günü Cana Teyzen bize geldi kaldi. Gelirken senin icin ördügü cicileri de getirmis canim, bak fotosunu koyuyorum. Böyle cok cici beyaz patikler, sari bir hirka, sahane yumus kalp desenli bir battaniye ve MAYA islenmis bir cross stitch sablonu..Bayildim hepsine, hem el emegi göz nuru bildigin. Cok cok ciciler canikom, kim bilir üstünde ne güzel olacaklar?

Unutmadan.. Dün kardiyologa gittik babanla benim icin canikom, bir 10 gündür kalp carpintisi ve fenalasmalar oluyordu, kadin doktorum da kardiyologa gidip baktirin isterseniz dedi. Benim icin özel gün de aldi hizlica, neyse dün gittik. Doktor pek sempatik bir adamdi. Hem ultrasonda hem de "sakin ekg" dedikleri sekilde kalbime bakti. Hersey pek yolunda gözüküyor. Kalbim tikir tikir. Heralde yemek sonrasi, midem diyaframima ve kalbime baski uyguluyor ve bu da kalp carpintisi ve nefes darligi olarak sonuclaniyor. Uzun süreli ekg de yapalim dedi ama ben kalsin dedim, tüm gün zart zurt tansiyon ölcen bi alet, kendi agirligim yetmiyormus gibi bir de o aleti tasimaca.. Madem hersey yolunda, gerek yok dedim. Doktor da tamam dedi.
Yarin da gene Dr. Wohlrab´a gidiyoruz. Belki de son kez kontrolüne Mayasum. Bakalim hersey yolunda mi, sanci var mi, acilmayi kontrol eder mi bilmiyorum tabii, büyümüs müsün nedir ne degildir.. Bana büyüdün gibi geliyor, haraketlerin daha da kendini hissettiriyor, belli ki gücün artti bebegim. Saglikli oldugun sürece hersey süper!
Dogum artik yaklasiyor ve herkes bana korkup korkmadigimi soruyor. Inan ki icimde korku yok canim. Bir sekilde cikacaksin. Ister dogum uzun sürsün, ister kisa. Tek endisem herhangi bir gereklilikten dolayi sezeryanla dogman. Bir tek bunu istemiyorum, umarim gerekmez birtanem. Tek dilegim seni normal yollardan, epidural anestesizi almadan dogurmak. Babanla bol bol birbirimizi güldürüp, dans ederek, haraket ederek, masajlar yaparak, yürüyerek bu isi becerecegimize kendimizi inandiriyoruz. Ben de güclü bir kadinim kendimce, ee sen de benim minik amazonamsin, hep beraber ailecek halledecegiz bunu cocugum. Sen de kurtulacaksin su dar alanda fenalik gecirmekten, oh mis kokulu bebekim benim. Seni görmek seni kollarimizda tutmak icin nasil sabirsizlaniyoruz. Hayallerine doyamadik, sana nasil doyariz bilmiyorum.
Biricigim, gene sancilarim agrilarim bastirdi kasiklarimda, sirtim da da keskin bir agri, babacigin gelsin de biraz simariyim ona. Yolda simdi, evimize geliyor. Ah Mayos, o kadar muhtesem bir baban var ki, cok cok sanslisin annecigim.. Imkani olsa da öpsem güzel yanaklarindan, gidilarindan, ellerinden, ayaklarindan minik insanim.. Ama az kaldi degil mi? Nedense icimde bir his var, haftaya sanki gelmis olacakmissin gibi... Ne dersin beybi?  Seni cok seviyoruz....


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder