Canim kizim

Biricik pamugum,

dün aksam seninle tahta bloglarini oynarken, birden kafama dank etti....! Artik yalniz degilim babacigin isteyken. Benimle olmaktan -simdilik- bikmayan, sikilmayan bir miniminnos kizim var benim. Mutfakta sana yemek hazirlarken, bacagima dolanmiyor musun... Ya da bazen sen oyun oynarken ve ben baska seyle mesgulken, hemen dibimde bitip ilgi alaka istemiyor musun... cildiriyorum sana! O "johny johny yes papa" sarkisindaki haraketleri yaparken ki bilmis suratini, sana bloglardan yaptigim yüksek kuleleri yikarken ki parmaklarini, ciciligini, sabahlari uyaninca beni de sakin ve nazik bi sekilde uyandirisini, öglen uykusundan uyaninca bana sesini duyurup sonra ya yatakta ya da kapi arasinda cici cici beni bekleyisini, süt emmek icin memelerime gelip memmemem yaparak saldirisini ve o sirada cikardigin acliktan ölen cocuk seslerini, ah daha nice yaptigin muhtesem seyleri ne kadar sevdigimi sana bir anlatabilsem Mayacigim... Cildiriyorum senin icin, sen ne mükemmel, ne tatli, ne tombis, ne süper bir insanciksin annecim?


Babanla durup durup sana hayran kaliyoruz ve diyoruz ki, iyi ki yapmisiz seni kücügüm. Aşk cocugusun sen, aşk...