9 Haziran 2017 Cuma

kalbinin sesi

Demin uyuttum seni, bugün gec kaldik biraz. Okuldan sonra parka gittik, dondurma yedin, üst kattaki Moritz bisikletini elledi diye krize girdin, sonra Lydia ve Nik´ e rastladik, onlarla biraz oturduk ( daha dogrusu oturmadik sen kosturdun ve beni de pesinde istedin..), sonra kaydirak, sonra kumlar, sonra gene orasi burasi, eve geldik ama ben coktan yorulmustum. Yemek yemek istemedin, krep yaptim yemedin, seftali soydum, yemedin, yogurt bile yemedin. biraz bal, biraz bretzel. tabii ki sonsuz memem... Okka. Sonra odanda kaydirak keyfi, kitap okumaca ( bu aralar Max´li kitaba bayiliyorsun..), oyunlar sakalar bez degistir derken. uyuman normalin yarim saat sonrasinda oldu.

Sen uyudun, ben kafami hafifce senin karnina koyup kalbini dinledim bebegim. Ellerini kollarini saclarini öptükten sonra... Kalbinin atislarini dinledim öylece.. Sen 5 haftalikken babanla ilk duydugumuzda mutluluktan havalara ucurmustu bizi o sesler, güm güm, gümgüm.. dünyanin en güzel tinisi o kalbin sesi kulaklarima.

Ben yasadikca atsin kalbin güzel bebegim, hep mutluluklara, asklara, sevgi dolu anlara atsin.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder